در قالب ppt و در 115 اسلاید، قابل ویرایش.
در حالي كه كشورهاي پيشرفته جهان در طي چند دهه اخير مشكل بيماريهاي واگيردار را تا حد زيادي حل كرده و تمامي توان و امكانات خود را براي مبارزه با بيماريهاي غير واگير منجمله بيمارهاي قلبي – عروقي و سرطانها متمركز كرده بودند ، ناگهان در سال 1981 ميلادي (1360 شمسي ) نوعي بيماري عفوني در دنيا پيدا شد كه به سرعت درهمه نقاط جهان گسترش پيدا كرد و اميد به ريشه كني بيماريهاي واگيردار را حتي در كشورهاي پيشرفته تبديل به ياس نمود. اين بيماري كه بصورت يك مشكل عمده بهداشتي خود را نشان داد ايدز نام دارد .
زماني كه ويروس ايدز وارد بدن مي شود ،سلول هاي سيستم ايمني را كه نقش اصلي را در دفاع بدن در مقابل عوامل بيماري زا ايفا مي كنند ، مورد حمله قرار مي دهد و آنها را تخريب مي كند . در نتيجه دفاع بدن در مقابل انواع عوامل بيماري زا ضعيف شده و ميكروب هايي كه در حالت عادي نميتوانند عارضه اي در فرد ايجاد كنند ، به ناگاه باعث بروز بيماري هاي شديد و كشنده مي شوند و در نهايت فرد به علت ابتلا به بيماري هاي عفوني و سرطانها از پاي در مي آيد . ممكن است از زمان ورود ويروس به بدن تا بروز علائم بيماري ماهها و يا سالها طول بكشد و چه بسيارند افراد به ظاهر سالمي كه در واقع ناقل ويروس ايدز هستند و مي توانند ديگران را آلوده كنند .
ايدز در همه كشورهاي جهان، در گروه هاي سني مختلف ، نژادهاي متفاوت و نه فقط در هم جنس بازان بلكه در هر دو جنس مشاهده شده است و در واقع يك مشكل جهاني است كه به كشور و گروه خاصي اختصاص ندارد. .
راههاي عمده سرايت بيماري ايدز عبارتند از :
تماسهاي جنسي (جنس مخالف – هم جنس بازان ) با افراد آلوده ،
تزريق خون و فرآورد ه هاي آلوده آن، استفاده از سرنگهاي مشترك ، بخصوص در بين معتادان تزريقي و بكار بردن ابزار و وسايل آلوده به ويروس ( ابزار پزشكي، دندانپزشكي ، حجامت و سوراخ كردن گوش و …)
انتقال از مادر آلوده به جنين
